صنعت پتروشیمی به جهات منابع غنی هیدروکربنیک، صنعت پرمزیت کشور ما محسوب میشود، لذا باید چشم انداز دست یافته، کشورهایی مانند عربستان را پشت سر گذاشته و رتبه اول منطقه را کسب کنیم؛ متاسفانه آن طور که باید و انتظار میرفت در دولت یازدهم ما شاهد رشد نبودیم، پتروشیمی مزیت کشور است، ارزآوری آن برای کشور بسیار مهم بوده و اشتغالش پایدار است، بنابراین زنجیرههای ارزش افزوده میتواند داشته باشد. به گزارش TSEpress به نقل از هفته نامه بورس ما از سال ۸۴ تا ۸۹ سالانه حداقل ۲۰ درصد افزایش ظرفیت برای صنایع تکمیلی پتروشیمی داشتیم، اما از ۸۹ تا ۹۴ این افزایش ظرفیت حدوداً به ۳ درصد رسیده که نشان میدهد درحال حاضر آن چه در پتروشیمی افتتاح میکنیم، بیشتر برای دولتهای قبل از زمان دولت گذشته و مربوط به سکانداری مرحوم آقای هاشمی و خاتمی است. ما در چهار سال دولت یازدهم پروژه جدید قابل توجهی را در صنعت پتروشیمی آغاز نکردهایم که بتوانیم آن را در آینده را به ثمر رسانده و افزایش ظرفیت دهیم. علت هم این بوده که فضای کسب و کار برای این صنعت خوب نبوده است. مدت ها نیز طول کشید تا قانون مجلس باعث شود که یک مقدار تکلیف خوراک مشخص شود، اما کماکان در پیچ و خم قرار دارد. البته یک سری مسائل دیگر نیز باعث شد ما این رشد قابل قبولی که باید در ایجاد ظرفیت داشته باشیم را نداشته باشیم و من در وزارت نفت با وجود اینکه آقای زنگنه را در بخش صادرات نفت بعد از تحریم و تکمیل فازهای پارسهای جنوبی موفق میدانم، اما در پتروشیمی ایشان را به هیچ وجه موفق نمیدانم، چراکه واحدهای جدیدی که باید در پتروشیمی شروع میشد، آغاز نشده و سرمایه گذاری لازم در این بخش صورت نگرفته است. ممکن است که عنوان شود، مشکلات یاد شده، به سبب تحریمها به وجود آمده، اما لازم به ذکر است که ما بیشتر از تحریمهای درونی آسیب دیدیم تا تحریمها خارجی، یعنی بیشتر مسائل داخلی خودمان بود که مانع فعالیت شد؛ البته به طور کلی مسئله تاثیرگذاری تحریمها را نیز منتفی نمیدانیم، اما خب بخشی از مشکلات ما هم به تحریم ارتباطی نداشت. نکته قابل ذکر این است که مسئله اصلاح نرخ خوراک نباید یک تا دو سال به درازا بکشد؛ در همین خصوص مجلس قانونی را تصویب کرد که آن قانون را هم درست اجرا نکردند، بنابراین بخش عمدهای از مشکلات ما ناشی از این مسئله است. در سایر قسمتها شاهد بودیم که بدنه دولت قصد کمک داشتند، منتهی در خصوص صنعت پتروشیمی تنگ نظریهایی صورت گرفت. همان طور که مطلع هستید، تا زمانی که خوراک پتروشیمی ثبات درازمدت و پایداری نداشته نباشد، مشکل نیز با قوت برجای میماند، چرا که ۷۰ درصد هزینههای پتروشیمی در بحث خوراک است و چون شفافیت نداشت، خود به تنهایی لطمات بسیاری به این صنعت وارد ساخت. حتی در بحث خوراک مایع که اصلاً معتقد بودند این واحدها را باید جمعآوری کرد و عمر آنها به اتمام رسیده است، اما با این شرایطی که ما به اشتغال نیاز داریم، این بحثها، رویکردهای تنگ نظرانهای بود که باعث شد، مشکلاتی را به وجود آورد. احمد مهدوی دبیرکل انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پتروشیمی